[ Pobierz całość w formacie PDF ]
çion, eç tion, ke ni igis pendigi la senkulpan Erick Johan-
sonon pro ÿtelo de brutaro, pri kio kulpis iu alia.
La ÿerifo ekkriis kaj ankaû Smith nur perforte subpre-
mis ekkrion. Li preskaû elÿiris la paperon el la mano de
la ju¸isto kaj legis rapide:
Ju¸isto, estas tempo! Ne eblas plu pendigadi senkul-
pajn homojn kiel Johansonon. Nur unu sola vojo kondu-
kas al savo. Kiam la ÿerifo arestos Smithon, kunvoku îu-
rion, sciigu al ¸i la veron kaj kondamnu la kanajlon al
morto!
Justa Chess.
157
JUSTA CHESS
eLIBRO
Diablo, malbenita diablo, eksiblis Smith, sed mi al
li, mi al li li rigardis samtempe ambaû virojn kaj le-
gis en iliaj okuloj malkonfidon en la sukceson de liaj
minacoj.
Nu, arestu min, ÿerifo! li raûkis kolere, forkondu-
ku min en arestejon kaj vi, ju¸isto, formu îurion!
Ambaû klinis la kapojn, sur iliaj fruntoj perlis ÿvito.
Kaj ambaû vidis unu solan solvon rapidan çevalon kaj
grandan nombron da mejloj inter San Juan kaj si.
Pri tio mi eç ne pensas, ruze komencis la ju¸isto,
sed pri timo ne miru. Justa Chess estas tre nedigestebla
bombono.
Ulinoj! Fidu rn min kaj çio bone fini¸os. Iru dormi
kaj matene ni interkonsili¸os. Nun oni malbone parolas
kun vi.
Ili ¸ojis, kiam la domo de Smith estis malantaû iliaj
dorsoj kaj senvorte rapidis çiu al sia lo¸ejo. Ne daûris
longe, çiu mono de la ÿerifo kaj ankaû de la ju¸isto estis
ÿtopita en zonojn, la selsakoj estis plenigitaj per nutra-
îoj, la çevaloj silente kondukitaj el la staloj, kaj ambaû
krimuloj ekrajdis al oriento.
Estis malhela, senstela nokto, sed al ambaû kanajloj,
kiuj tiel longe helpis al Smith murdi kaj rabi, eminente
facili¸is, kiam la unua kilometro dividis ilin de San Juan.
Ie alie ili komencos denove, la deponaîojn en la banko
neniu prenos al ili kaj Smithoj, kiuj bezonas helpon,
158
JUSTA CHESS
eLIBRO
estas sufiçe abundaj ankaû en regionoj, kien ne atingas
la potenco de Justa Chess.
Haltu! aûdi¸is subite el la mallumo antaû ili, ni
estas celantaj al vi tre precize.
Ambaû ekkriis pro teruro kaj sen provo rezisti ili le-
vis la manojn.
Ne movi¸u! parolis ree la nevideblulo.
Ili eç ne povis movi sin, teruro ÿan¸is ilin en pecojn de
glacio. Konscienco, veki¸inta pro timo, brulvundis ilin
kiel arda fajro, ili mem senkompatemaj ne esperis en
mizerikordo. La necerteco, kiu propre atakis ilin, nur
multobligis ilian timon.
Iu alpaÿis al ili de malantaûe kiel ombro kaj post mo-
mento ili estis malarmigitaj. En same mallonga momen-
to fortaj manoj frap-faligis ilin teren kaj katenis ilin.
Viroj, aûdi¸is el la mallumo silenta kaj morna voço,
Justa Chess promesis, ke li pardonos viajn kulpojn, se
vi malkovros Smithon. Vi ne faris tiel, vi fu¸is, por ke vi
aliloke dissemu malbonon. Malbono estas punenda kaj
tial Justulo kondamnis vin al mortpendigo. Post minu-
to vi pendos kiel averto por çiuj, kiuj forlasos la vojon de
rajto kaj justeco. Via kulpo, viroj, estas duobla, çar vi
estis publikaj protektantoj de la regularo, kiun vi perfi-
dis. Vi mortos, por ke aliaj vivu. La nekonato parolis
mallaûte, sed al ambaû kanajloj ÿajnis, ke ili aûdas la
trumpetojn de la lasta ju¸o. Eç ne momenton ili dubis
159
JUSTA CHESS
eLIBRO
pri la seriozeco de intencoj de la nevideblulo kaj sova¸a
timo antaû la morto reparoligis ilin.
Vi ne povas mortigi nin!
Vi ne havas rajton al tio!
Kompatu, kompatu!
Vane ili pardonpetis, vane ili kriegis. La nekonataj ju¸-
istoj ne parolis plu, trenante la krimulojn al ega pino.
Post momento ekkrioj eksilentis, unu el la farintoj de
justeco alpinglis al la brusto de ambaû kadavroj pecojn
de papero, kaj jam la çevaloj de la ven¸intoj ekkuris tra
la mallumo. Unu revenis al San Juan, la alia celis al la
farmo de familio d Almedi.
*
Smith, deprimita post la foriro de ambaû kunuloj, vane
klopodis trovi la perditan trankvilon. Vane li kredigis al
si certecon, vane li provis per fortaj vortoj desegni ve-
nontan venkon, la timo ne cedis. Jam pasis tra lia kapo
ankaû la penso, ke li lasu çion, prenu la monon kaj fu¸u.
Li subpremis ¸in tuj, li ja lasus post si tiom da nemini-
ta oro kaj oro signifis por Smith pli ol la vivo. Sur la vojo
de krimo li surpaÿis pro ¸i, pro ¸i li malpurigis la manojn
per sango. Ne, pro oro li luktos ankaû kontraû la infero.
Kio propre okazis? Nenio! Morgaû Jack mortigos la
junan Alvarezon, per tio liberi¸os la vojo al la farmo
kaj
160
JUSTA CHESS
eLIBRO
Li ne finis la penson, tra la malfermita fenestro io ek-
siblis kaj indiana sago piki¸is kun tintado en la kon-
traûan muron. Smith sentis, kiel kuras frosto sur lia dor-
so kaj la haroj hirti¸as. Li ne estis kapabla movi¸i, li nur
premis sin al la muro gaprigardante kvazaû prisorçita la
sagon, çirkaûvolvita de paperzono. Fine li raûke vokis.
Jack! Jack!
La kelkaj momentoj, kiujn la rajdisto bezonis por su-
preniri la ÿtuparon, al Smith ÿajnis kiel tuta eterneco, kaj
kiam fine Crawford kun demanda rigardo staris sur la
sojlo, Smith nur balbutis: Tie, tie!
Jack rigardis la sagon, trankvile trairis la çambron kaj
per unu sola ÿiro de la forta brako elÿiris ¸in el la muro.
Fermu la fenestron, fermtiru la îaluzion! ordonis
Smith, al kiu la çeesto de Crawford redonis kura¸on. La
ordono estis senvorte plenumita.
Donu al mi la sagon kaj iru kontrolrigardi la domon.
Pafu çiun, kiun vi ekvidos, mi respondecos pri tio. Çiun,
çu vi komprenas?!
[ Pobierz całość w formacie PDF ]