[ Pobierz całość w formacie PDF ]
En la sama tempo oni signalis lin en diversaj provincoj
¸is la limo. Lin çasas miloj da policistoj italaj, sed ¸is nun
oni ne sukcesis kapti lin. Proksimume sesmil personojn
oni arestis kaj multfoje la registaro kredis, ke inter la
arestitoj estas ankaû li, la Fama Nekonato, tamen post
mallongaj interrompoj, la sekretaj presaîoj denove ape-
ris kaj la kronikoj de la speciala tribunalo resignalis la
aktivecon de la Fama Nekonato . . . ÿajnas, ke dum kel-
ka tempo li kaÿlaboras en Abruzzo . . .
Çu en Abruzzo? vigle demandis Berardo.
En Sulmona, Prezza, Avezzano kaj aliaj vila¸oj. Çie,
kien li alvenas, la kafonoj ekribelas. Çie, kie la kafonoj
ribelas, li aperas.
Sed kiu estas li? Çu la diablo? demandis Berardo.
Eble . . . ride respondis la avezzanano.
Se oni povus montri al li la vojon al Fontamara, al-
donis ankoraû Berardo.
Tiun li jam konas, respondis la alia flustre.
En tiu momento, policisto, sekvata de grupo da mili-
tistoj, eniris la man¸ejon kaj turnis sin al ni.
Pasportojn kaj identecajn kartojn! li ordonis.
Dum la policisto esploris la permesbiletojn, kiujn Be-
rardo kaj mi ricevis en la oficejo de la faÿista sindikato
kaj la identecan karton, pasporton kaj multajn doku-
mentojn de la avezzanano, kiu estis çe ni, la militistoj
204
FONTAMARA
eLIBRO
traserçis la man¸ejon. Niaj dokumentoj estis bonordaj
kaj la policisto intencis jam foriri, kiam la militistoj ve-
nis al li kun paketo en tolpeco, kiun ili trovis sub la vest-
hokaro. La enhavo de la paketo sufiçis por furiozigi la
policiston kaj soldatojn, kiuj îetis sin sur nin, kriante:
Al kiu apartenas çi tiu paketo? Kiu metis ¸in sur la
plankon? kaj eç ne aûskultante niajn respondojn, ili
lokis nin inter si kaj kondukis nin al policejo.
Berardo, supozante, ke oni opinias nin ÿtelistoj kaj ke
la trovita paketo entenas ÿtelaîojn, kriis sur la tuta vojo
al la policejo:
Çu ni estas ÿtelistoj? . . . Hontu! xtelistoj estas vi! Ni
estas la priÿtelitoj, sed ne la ÿtelintoj . . . ÿtelisto estas la
faÿista sindikato, kiu igis nin pagi tridek kvin lirojn . . .
xtelisto estas kavaliro Pazienza, kiu prenis de ni dudek
lirojn . . . Çu ni ÿtelistoj? . . . xtelisto estas la Impresa-
rio!
En la policejon, kien oni kondukis nin, konstante al-
fluis novaj grupoj da arestitoj el diversaj kvartaloj de la
urbo.
La daûra çaso al la Fama Nekonato, flustre klarigis
la avezzanano al Berardo, kiu fine komprenis, ke oni
suspektas nin ne pri ÿtelado kaj tial trankvili¸is.
Kiam post malmultaj formalaîoj oni metis nin en çe-
lon, kie trovi¸is jam du aliaj arestitoj, Berardo kaj mi
interÿan¸is kontentan rideton: fine ni havis lo¸ejon kaj
205
FONTAMARA
eLIBRO
almenaû ¸is morgaû man¸aîon . . . Pri la pli malprok-
sima tempo ni povus pensi poste.
La duono de la çelo estis okupita de cementa altaîo,
iom pli alta ol ordinara trotuaro kaj ¸i servis kiel lito. En
angulo estis truo, kies destino estis ankoraû pli klara. La
du arestitoj, antaû ni metitaj en la çelon, kuÿis en la kon-
traûa angulo, kun la kapo sur siaj kunfalditaj jakoj, kiuj
servis kiel kuseno. Mi tuj imitis tiun ekzemplon, ekkuÿis
sur la cementon, demetis mian jakon kaj ¸in faldis sub
mian kapon. Kontraûe, Berardo kaj la avezzanano vig-
le ekdiskutis, pasante tien kaj reen en la çelo. La avezza-
nano parolis flustre, eble pro nefido al la du nekonatoj,
sed tio ne sukcesis al Berardo. Pro tio mi aûdis de la tuta
diskutado nur tion, kion diris Berardo.
Çi tiu historio de la Fama Nekonato ne konvinkas
min, li diris. Çu la Nekonato estas urbano aû kafono?
Se li estas urbano kaj venas al Abruzzo, li devas havi ian
celon . . .
Sed la urbanoj ja vivas bone, li diris ankoraû. Ili
vivas bone pro tio, ke ili elpremas la kafonojn. Mi kom-
prenas, ke ankaû en la urbo estas homoj, kiuj vivas mal-
bone. Ekzemple: Peppino Goriano kaj kavaliro Pazien-
za ne na¸as en abundo. Sed ili ne estas veraj urbanoj; ili
estas abruzzanoj translokitaj en la urbon . . .
Kelkfoje, kiam Berardo streçis sin por paroli flustre,
mi perdis la fadenon de la diskutoj, sed laû la gestoj de
206
FONTAMARA
eLIBRO
li kaj la avezzanano mi komprenis, ke ili ankoraû ne in-
terkonsentas. Kiam estis utile mallaûtigi la voçon, Berar-
do forgesis çion kaj lin povis aûdi ne nur la du nekona-
toj, sed verÿajne ankaû tiuj en la najbaraj çeloj.
Çu en la paketo trovita en la man¸ejo trovi¸is nur
gazetoj? . . . Kaj pro tiu paketo da ÿirpapero oni arestas
tiom da homoj? Kian valoron prezentas tiu paketo da
papero?
La avezzanano estis junulo ne nur simpatia, sed an-
kaû pacienca. Li rekomendis al Berardo paroli flustre kaj
Berardo promesis, sed tuj forgesis.
La unueco de la urbanoj kaj kafonoj? . . . Sed la ur-
banoj vivas bone kaj la kafonoj malbone. La urbanoj sat-
man¸as, trinkas kaj ne pagas impostojn. Ili laboras mal-
multe kaj enspezas multe . . . Çiutage dudek lirojn nur
[ Pobierz całość w formacie PDF ]