Foley Gaelen Trylogia Ascencion 01 Jego wysokoĹÄ pirat

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Jaki on był?
ZaSmiali si� od ucha do ucha. Jacques potrz�sn�ł głow�.
198
Jak tu panience wytłumaczy�? Widziała kiedyS panienka w ko-
Sciele Boga Ojca na obrazie? Znaczy si�, Jehow�? Długa biała broda,
stalowe groxne oczy&
Kapitan wygl�dał jak Bóg Ojciec?! zawołała Allegra.
Kropka w kropk�; tyle �e nie miał nogi. Mówili, �e rekin mu j�
odgryzł, kiedy si� stary kiedyS wybrał na ryby. No i potem Wolfe doSci-
gn�ł to bydl�, zatłukł i jeszcze plun�ł bestii w Slipie! A potem cała zało-
ga �arła mi�cho tego rekina.
O Bo�e& ! szepn�ła Allegra i zbladła.
Tak, był z Wolfe a prawdziwy wilk morski starej daty! Ale niech
mu kto spróbował si� sprzeciwi�!
Potrz�sn�ł złowieszczo głow�.
Zachowywał si� wtedy jak wariat! A okrutny był ten skur& bar-
dzo przepraszam, panienko tłumaczył si� ze Smiechem Pierre. Ale
mimo wszystko ludziska go kochali. Tylko przy chłoScie to si� czasem
tak zapami�tał& I właSnie przez to xle sko�czył.
Czy& czy to Lazar go zabił? spytała Allegra ze strachem, przy-
pominaj�c sobie siatk� blizn na jego plecach.
Sk�d�e znowu, panienko! Lazar przepadał za starym.
Przepadał? To chyba niemo�liwe! Allegra zmarszczyła brwi.
Przecie� Wolfe go katował&
No có�: próbowali, który silniejszy zachichotał Pierre. Wolfe
ani rusz nie mógł złama� chłopaka, to go w ko�cu usynowił.
Co takiego?!
A jak�e. Wolfe nigdy nie miał własnych dzieci, wi�c uznał Lazara
za syna. Widzi panienka, nasz kapitan przył�czył si� do Bractwa jeszcze
jako smarkacz.
Ile miał wtedy lat? spytała Allegra. Dobrze pami�tała, �e gdy
wymordowano Fiorich, Lazar był trzynastolatkiem.
Pierre skonsultował si� z kumplem.
JakieS pi�tnaScie, mo�e szesnaScie& Góra siedemnaScie.
Jacques rozeSmiał si�.
Szczeniak rwał si� z no�em do ka�dego, kto go zaczepił. Teraz
ju� nie jest taki pr�dki dorzucił.
Allegra zacz�ła głowi� si� nad tym, co si� działo z Lazarem od chwili,
gdy opuScił rodzinn� wysp�, do momentu, w którym przył�czył si� do
piratów.
Naprawd� chce si� panienka dowiedzie�, jak to było z Antigu�?
Allegra z zapałem skin�ła głow�. Przerwał im jednak ktoS z załogi,
dopytuj�c si� o porwany grot�agiel. Allegra od niechcenia przysłuchiwała
199
si� wrzaskliwej wymianie zda�, obserwuj�c ukradkiem barczyst� posta�
na pokładzie sza�cowym.
Lazar stał przewa�nie z pi�Sci� na biodrze, Sciskaj�c w garSci cyga-
ro. W drugiej r�ce trzymał tub� i wykrzykiwał przez ni� rozkazy niskim,
władczym głosem.
Zanadto lubi komenderowa�! pomySlała.
Od czasu do czasu podchodził do balustrady i przez składan� lunet�
obserwował morze, wytyczaj�c na jego szklistej powierzchni szlak dla
swojej floty.
Aatacze �agli wrócili do przerwanej rozmowy.
No wi�c, cztery lata temu urz�dziliSmy napad na Antigu� powie-
dział Pierre i obaj m�czyxni wymienili ponure spojrzenia. Ludzie do-
stali amoku od krwi, złota i rumu. To była paskudna historia. W dodatku
dwudziestu chłopa zbuntowało si� przeciw staremu i wyko�czyli Wolfe a.
Nasz kapitan wzi�ł wtedy ludzi za łeb i udało mu si� wyci�gn�� nas
stamt�d, nim przypłyn�ły okr�ty bojowe. A jak �eSmy ju� wrócili do kryjówki
Wolfe a, to wybił do nogi buntowników. JakeSmy potem głosowali, kto ma
by� nowym wodzem, toSmy wybrali jego. I od tej pory stoi na czele Bractwa.
GłosowaliScie?! wykrzykn�ła ze zdumieniem Allegra. Został
kapitanem w wolnych wyborach?
No pewnie, zawsze głosujemy. Taki ju� u nas zwyczaj odparł
łagodnie Pierre.
Allegra przygl�dała im si� z osłupieniem.
Wi�c u was panuje demokracja?!
Majtkowie spojrzeli jeden na drugiego.
Ano, tak si� to chyba nazywa, panienko.
Allegra potrz�sn�ła głow�, jakby chciała wszystko sobie w niej po-
układa�.
A co mySlicie o Lazarze jako o przywódcy?
Nie ma drugiego takiego jak on! oSwiadczył Jacques.
Twardy, ale sprawiedliwy stwierdził Pierre.
Czy jest taki okrutny jak Wolfe? Czy tak�e karze was chłost�?
Nigdy nikogo nie ubiczował odparł bez wahania Jacques. Nie
zakazuje nam ci�gle to tego, to owego& Ale jak kto złamie rozkaz, to
daje mu jeszcze ostatni� szans�, a potem& Zło�ył palce tak, jakby
miał w garSci pistolet, i wymierzył prosto w głow� Allegry. Bum!
Nie wiedział głuptas, �e wystraszył j� Smiertelnie t� pantomim�.
Poczuła g�si� skórk�, przypomniawszy sobie, �e Lazar pocz�tkowo za-
mierzał zastrzeli� j� na oczach ojca.
Ciekawe, ilu ludzi zabił& mrukn�ła.
200
Nie mam poj�cia.
Niech go panienka sama spyta! zachichotał Jacques, nawleka-
j�c igł�.
Bro� Bo�e, panienko& ! On si� tylko wygłupia! Kapitan nie lubi,
jak si� kto wtr�ca w jego sprawy.
O có� to chciała mnie pani zapyta�? odezwał si� nagle niski
głos z niepokoj�c� uprzejmoSci�.
Wszyscy troje spojrzeli w gór� i zbledli. Lazar stał na platformie nad
nimi. Z wyrazu jego twarzy Allegra domySliła si�, �e słyszał, jak ci�gn�-
ła za j�zyk jego ludzi. W odpowiedzi na jego triumfalne spojrzenie zmru-
�yła oczy i poczuła, �e roSnie w niej odwaga.
Ilu ludzi pan zamordował, kapitanie? spytała zuchwale.
Przyznam, panno Monteverdi, �e nigdy ich nie rachowałem od-
parł słodko. Zgromił marynarzy wzrokiem, �yczył Allegrze miłego dnia
i oddalił si� bez poSpiechu.
Nie cierpi� go! pomySlała.
Wieczorem obiad upłyn�ł w pełnym napi�cia milczeniu. Zerkaj�c
ukradkiem na Lazara, Allegra spostrzegła, �e prawie nie tkn�ł jedzenia.
Pił wod� zamiast wina i wydawał si� bez reszty pogr��ony w mySlach.
Cho� powodem tego mogło by� zbli�aj�ce si� niebezpieczne przed-
si�wzi�cie, Allegra miała paskudne uczucie, �e to jej niepo��dana obec-
noS� skłania go do milczenia. Cokolwiek miały przynieS� nast�pne dni,
nie wyobra�ała sobie, by Lazara mogło coS naprawd� przera�a�& z wy-
j�tkiem sennych koszmarów.
Zapewne �ałuje, �e w ogóle zabrał mnie na pokład! mySlała gorzko.
I bez w�tpienia gratuluje sobie tego, �e nie zrobił jej dziecka, jak zapowia-
dał! Czułby si� wtedy jak na uwi�zi: nie porzuciłby ani jej, ani male�-
stwa& honor by mu na to nie pozwolił, stwierdziła z konsternacj�.
Czy nie zagalopowała si�, zarzucaj�c mu, �e nie ma za grosz honoru?
Z oczyma wlepionymi w talerz zdumiewała si�, jak to mo�liwe, �e
siedzieli obok siebie jak dwoje całkiem obcych sobie ludzi po tym
wszystkim, co wspólnie prze�ywali? Po tym, jak j� pieScił, jak całował
jej piersi& A teraz nawet na ni� nie spojrzy! Allegra miała ochot� rzuci�
si� na swoj� koj�, nakry� na głow� i sp�dzi� tak reszt� podró�y& tylko
�e bez Lazara w łó�ku było zbyt samotnie, by przebywa� w nim dłu�ej
ni� to absolutnie konieczne.
Zupełnie nie mogła zrozumie�, czemu czuje si� taka nieszcz�Sliwa?&
Przecie� to on nie miał racji! Nie pojmowała te�, czemu tak j� boli obo-
j�tnoS� Lazara, po tym, jak za wszelk� cen� chciała ratowa� przed nim
swoj� cnot�?
201
No có�& to jej si� w zupełnoSci udało.
Ju� niebawem dumała, Lazar odzyska Ascencion, a wówczas od-
nowi dawne zar�czyny i poSlubi ksi�niczk� Nicolette. Zrobi dokładnie
to, do czego ona sama go namawiała.
Na t� mySl Allegra poczuła si� jeszcze gorzej.
Napiła si� wina i spojrzała na Lazara. Podniósł si�, odło�ył serwet-
k�, wymamrotał jakieS przeprosiny i wyszedł. Proboszcz i Allegra sie-
dzieli dalej, patrz�c na siebie. Nagle dziewczyna cisn�ła serwetk�, opar-
ła si� łokciami o stół i ukryła twarz w dłoniach.
Lazar ma mnóstwo kłopotów, ale nie z pani winy, moje dziecko
pocieszał j� starszy pan.
Nie mog� tego znieS�! W głosie Allegry brzmiała rozpacz. Mój [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum