[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Czy tak? zapytał, nakrywając dłonią jej pierś i pocierając kciukiem
wra\liwą, napiętą sutkę.
Hmm... mruknęła, gdy Evan drugą ręką zaczął rozpinać guziki jej
sukni. O, tak potwierdziła. Chyba dobrze mnie zrozumiałeś. Pomogę ci
szepnęła, znów sięgając do zapięcia jego koszuli, pragnąc, by nic ich ju\ nie
dzieliło. Dr\ącymi palcami odnalazła klamrę paska, by po chwili ju\ poczuć
gorącą, atłasową męskość.
Och, Anno westchnął, podobnie jak ona nie panując ju\ dłu\ej nad
sobą. Dą\ąc do zaspokojenia swoich \ądz, pozbyli się reszty ubrania, a\
wreszcie Evan wniknął w nią jednym silnym pchnięciem.
Anna czuła przyjemność narastającą w niej z ka\dym kolejnym
poruszeniem się kochanka. Ostatecznie poddała się cudownemu i
obezwładniającemu aktowi miłości Evana Claymore a, słyszała jego jęk, gdy on
równie\ znalazł się wraz z nią w świecie, gdzie wszystko wydawało się piękne,
mo\liwe i gdzie byli wreszcie razem.
EPILOG
Anna le\ała sama w ogromnym łó\ku Jeda Claymore a. W domu
panowała cisza. Słu\ba a teraz ju\ kilka osób było zatrudnionych na stałe, by
dbać o dom i ogród dawno ju\ rozeszła się do swoich pokojów.
Jane nie było wśród nich. Nie mieszkała tutaj. Inaczej Anna dawno ju\
uległaby pokusie, by obudzić ją i porozmawiać. Jane stwierdziła jednak, \e
bardziej odpowiada jej rola ulubionej ciotki lub zastępczej babci w pózniejszym
czasie. Sama te\ zdecydowała, \e lubi prowadzić sklep Anny.
Przejmując rutynowe obowiązki pani Claymore i obsługując za nią
klientów, pozwoliła Annie skoncentrować się na pracy w glinie i... rzezbieniu.
Anna zerknęła na nocny stolik Evana. Stojąca tam ukończona rzezba
miała być dla niego niespodzianką. Sama figura motyla od wielu miesięcy była
ju\ gotowa, lecz dopiero dziś skończyła i połączyła wszystkie elementy pień,
liście, wykonaną z orzechowego drewna podstawę i mosię\ną płytkę.
Chrysalis. Tak brzmiał oficjalny tytuł dzieła. Uniosła się lekko, by
dotknąć gładkiego, brązowego skrzydła. Dla niej jednak...
Zwiatła reflektorów rozbłysły na ciemnym niebie i Anna uśmiechnęła się
do siebie.
No, czas najwy\szy powiedziała, raz jeszcze dotykając skrzydła, które
wraz z delikatnym kokonem zakołysało się teraz.
Przed wejściem do sypialni Evan zdą\ył ju\ zdjąć marynarkę, krawat i
rozpiąć koszulę. Wcią\ wydawał się jej najseksowniejszym ze znanych
mę\czyzn, lecz w niczym nie przypominał ju\ tego wyniosłego człowieka,
którego obserwowała niegdyś, le\ąc w innym zupełnie łó\ku.
Jak się...
Dalsze słowa powitania pozostały nie wypowiedziane, gdy Evan objął ją,
całując namiętnie w usta. Wcią\ nie potrafiła oprzeć się magii jego pieszczot.
Tak bardzo go kochała. Evan odchylił się do tyłu, a potem zbli\ył usta do jej
nabrzmiałego brzucha.
Cześć, mały powiedział łagodnie, delikatnie pukając palcem poni\ej
pępka Anny.
Och, Evanie, nie budz go znowu jęknęła Anna ze śmiechem, gdy
energicznym kopnięciem mały odpowiedział na wezwanie taty.
A ty Evan zwrócił się do \ony, a w jego oczach widziała miłość
\ebyś nie wa\yła się więcej pozwalać mi na takie długie podró\e. Nie obchodzi
mnie, jak istotne mogą być one dla zarządu.
Tak jest. Gdybyś jednak zechciał zadać sobie trochę trudu, mógłbyś
przenieść zarząd do Fort Smith. Wtedy w ogóle nie musiałbyś wyje\d\ać.
Evan wślizgnął się do łó\ka, tuląc Annę mocno do siebie.
Niedługo obiecał. Powiedz, \e tęskniłaś za mną.
Mam coś dla ciebie oznajmiła zamiast tego.
Powiedz, \e tęskniłaś za mną warknął groznie, władczym gestem
nakrywając dłonią pierś Anny. A potem powiedz, \e mnie kochasz. Wówczas
mo\e porozmawiamy o tej rzeczy.
Droczył się z nią. Uwielbiał dostawać prezenty od \ony, bo ka\dy z nich
był wyrazem łączącego ich uczucia.
Tęskniłam za tobą przyznała, całując go w czoło. Kocham cię. A
teraz spójrz na swój nocny stolik.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]