[ Pobierz całość w formacie PDF ]

2. Kapłaństwo Chrystusa zostało ukazane przede wszystkim w Jego męce i śmierci,
kiedy, jak powiedziano4),  przez własną krew wszedł do miejsca świętego . Lecz
męka i śmierć nie miały trwać wiecznie, skoro powiedziano5):  Chrystus powstawszy
z martwych więcej nie umiera . Kapłaństwo Chrystusa nie jest więc wieczne.
3. Chrystus nie jako Bóg jest kapłanem, lecz jako człowiek. Ale skoro w pewnym
okresie czasu, mianowicie w ciągu triduum śmierci, nie był człowiekiem, to
kapłaństwo Jego nie było wieczne.
56
A JEDNAK powiedziano w psalmie6):  Ty jesteś kapłanem na wieki .
WYKA
AD. Dwa momenty dadzą się zauważyć w funkcji kapłana: samo złożenie
ofiary i jej dopełnienie. To ostatnie polega na tym, że ci, za których złożono ofiarę,
osiągnęli jej cel. Celem ofiary złożonej przez Chrystusa były nie doczesne, lecz
wieczne dobra. Stosownie do słów7):  Chrystus stał się Arcykapłanem dóbr
przyszłych , mamy je osiągnąć przez Jego śmierć. Symbolem zapowiadającym to
dokonanie ofiary Chrystusa było doroczne wejście arcykapłana z krwią cielca i kozła
do miejsca najświętszego w świątyni, opisane w Księdze Kapłańskiej8). Istnieje
podobieństwo między zabiciem cielca i kozła poza miejscem najświętszym w świątyni
a ofiarą Chrystusa, który wszedł do miejsca najświętszego, czyli do nieba, mocą
swojej krwi przelanej na ziemi za nas, i przygotował nam drogę.
Ad 1. święci przebywając w niebie nie będą już potrzebowali wynagradzającego
działania kapłaństwa Chrystusowego, lecz z chwilą kiedy zostali odkupieni, potrzebują
dopełnienia ofiary w samym Chrystusie, od którego zależy ich chwała. Toteż
powiedziano9):  Chwała Boża oświeca je , tzn. miasto,  a Baranek jest pochodnią
jego .
Ad 2. Choć męka i śmierć Chrystusa nie jest czymś do powtarzania, lecz moc tej
ofiary, raz złożonej, trwa na wieki, stosownie do słów10):  Przez jedyną ofiarę
doprowadził do pełnej doskonałości na wieki tych, których uświęcił . Z powyższego
wynika odpowiedz
na punkt 3.
Symbolem tej ofiary było to, że, jak powiedziano w Księdze Kapłańskiej, arcykapłan
w Starym Zakonie wchodził do świątyni jeden raz do roku z uroczystą żertwą krwi.
Symbol ten jednak różni się od rzeczywistości: tamta ofiara nie posiadała mocy
trwającej na wieki i dlatego musiała być co roku powtarzana11).
Artykuł 6.
CZY KAPA
AC
STWO CHRYSTUSA BYA
O KAPA
AC
STWEM
WEDA
UG PORZ
DKU MELCHIZEDECHA ?
Na pozór nie.
1. Chrystus bowiem, jako kapłan naczelny, jest z
ródłem wszelkiego kapłaństwa. A to
co naczelne, nie jest podporządkowane czemuś innemu, lecz tworzy porządek, do
którego stosują; się inne byty.
Nie należy więc Chrystusa nazywać kapłanem według porządku Melchizedecha.
2. Kapłaństwo Starego Zakonu było bardziej zbliżone do kapłaństwa Chrystusowego
niż kapłaństwo poprzedzające Zakon. Wiemy zaś1), że sakramenta oznaczające
Chrystusa tym lepiej to czyniły, im bardziej zbliżały się do Niego. Kapłaństwo
Chrystusa więc winno brać nazwę raczej od kapłaństwa Starego Zakonu niż od
kapłaństwa Melchizedecha, które było przed Zakonem.
3. Czytamy2):  Król pokoju, bez ojca, bez matki, bez rodowodu, nie mający początku
ani końca życia . Określenia te mogą się odnosić tylko do Syna Bożego. Nie należy
więc nazywać Chrystusa kapłanem według porządku Melchizedecha, lecz kapłanem
według własnego porządku.
57
A JEDNAK w psalmie czytamy3):  Ty jesteś kapłanem na wieki według porządku
Melchizedecha .
WYKA
AD. Jak już wiemy4), kapłaństwo Starego Zakonu, choć symbolizowało
kapłaństwo Chrystusa, pod wielu jednak względami nie dorównywało mu bądz

dlatego, że nie oczyszczało z grzechów, bądz
też, że nie było wieczne, jak ka-płaństwo
Chrystusa. Ten moment górowania kapłaństwa Chrystusa nad kapłaństwem Starego
Zakonu znalazł swój symbol w Melchizedechu, który wziął od Abrahama dziesięcinę.
Otóż dziesięcina reprezentuje tu w pewien sposób niższość kapłaństwa Starego
Zakonu, tkwiącego swym zarodkiem w lędz
wiach Abrahama. Oto dlaczego
kapłaństwo Chrystusa nosi nazwę kapłaństwa według porządku Melchizedecha, góruje
ono bowiem, jako realizacja prawdziwego kapłaństwa nad jego symbolem,
kapłaństwem Starego Zakonu.
Ad 1. Kapłaństwo Melchizedecha reprezentuje wyższość kapłaństwa Chrystusowego
nad kapłaństwem Starego Zakonu i dlatego kapłaństwo Chrystusa nosi nazwę:
 według porządku Melchizedecha .
Ad 2. W kapłaństwie Chrystusa można wyróżnić dwie rzeczy: samą ofiarę Chrystusa i
jej rezonans. Co do samej ofiary, kapłaństwo Chrystusa wyraz
niej zostało
przedstawione w kapłaństwie Starego Zakonu przez wylanie krwi niż w kapłaństwie
Melchizedecha, w którym krew nie była przelana. Co do rezonansu zaś i skutków tej
ofiary, które przede wszystkim decydują o wyższości kapłaństwa Chrystusowego nad
kapłaństwem Starego Zakonu, te momenty lepiej przedstawia kapłaństwo
Melchizedecha. On złożył w ofierze chleb i wino   symbol jedności Kościoła .
Podstawą tej jedności, jak zauważył Augustyn5), jest uczestnictwo w ofierze
Chrystusa. Toteż w Nowym Zakonie uczestnictwo wiernych w prawdziwej ofierze
Chrystusa dokonuje się pod postaciami chleba i wina.
Ad 3. Słowa:  Bez ojca i bez matki i bez rodowodu i  nie ma początku ani końca ,
nie oznaczają tego, że Melchizedech tych rzeczy nie miał, lecz że w Piśmie św. o nich
nie czytamy. Dzięki temu, jak tamże mówi Apostoł6),  przyrównany został do Syna
Bożego , który nie miał na ziemi ojca, a w niebie nie miał matki l nie posiada
rodowodu, bo jak powiedziano7):  Rodzaj Jego kto wypowie . A co do swego Bóstwa
 nie ma początku ani końca.
ZAGADNIENIE 23.
PROBLEM ADOPTACJI W ODNIESIENIU DO CHRYSTUSA (21) [ Pobierz całość w formacie PDF ]